Θεραπευτικές ιδιότητες των βοτάνων

 

Αβρωνία

Κατάλληλη για ρευματικά. Είναι φυτό διουρητικό, επουλωτικό και καθαρτικό. Χρησιμοποιείται συχνά σε περιπτώσεις ρευματικών παθήσεων. Οι κόνδυλοί του μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως καταπλάσματα στην περίπτωση εγκαυμάτων από τον ήλιο. Χρειάζεται προσοχή, πάντως, γιατί δεν είναι ακίνδυνη αφού περιέχει την τοξική ουσία διοσγενίνη.

Αλθαία

Ευεργετική στο ανοσοποιητικό σύστημα. Είναι χρήσιμη όταν χρειάζεται ένα βότανο με μαλακτική επίδραση.

Η ρίζα χρησιμοποιείται κυρίως για προβλήματα του πεπτικού συστήματος και άλλα, όπως φλεγμονές του στόματος, ουλίτιδα, γαστρίτιδα, πεπτικό έλκος, εντερίτιδα και κολίτιδα.

Επίσης καταπραΰνει τις στομαχικές διαταραχές, τον βήχα, τη βρογχίτιδα και το κρύωμα. Βοηθά ακόμα σε δερματικές παθήσεις και διαταραχές και ανακουφίζει τους πόνους μυών και τενόντων.

Τα φύλλα της αλθαίας χρησιμοποιούνται για παθήσεις των πνευμόνων και του ουροποιητικού συστήματος. Στην αλθαία αποδίδονται τέλος και ευεργετικές για το ανοσοποιητικό σύστημα ιδιότητες, καθώς βοηθά τα λευκά αιμοσφαίρια να καταστρέφουν τα μικρόβια που εισβάλλουν στον οργανισμό. 

Αγγελική

Για πέψη και κυκλοφορικό. Οφείλει το όνομά της σε έναν μύθο του Μεσαίωνα σύμφωνα με τον οποίο ένας άγγελος αποκάλυψε τις θεραπευτικές της ιδιότητες εναντίον της πανούκλας. Ρυθμίζει την έμμηνο ρύση, ενώ έχει καλές αντιβακτηριδιακές, αντιμυκητιασικές και διουρητικές ιδιότητες. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως τονωτικό της πέψης, της κυκλοφορίας του αίματος και της καρδιάς.

Αγγουριά

Τονώνει την επιδερμίδα. Η εικόνα ενός ανθρώπου που καλύπτει το πρόσωπο του με φέτες αγγουριού για να τονώσει την επιδερμίδα του δεν είναι τυχαία δεδομένου ότι το συγκεκριμένο λαχανικό έχει αυτές τις ιδιότητες. Είναι επίσης τονωτικό των μαλλιών και βοηθάει σε ασθένειες όπως η νεφρίτιδα, η φυματίωση, τα αρθριτικά και οι νεφρολιθιάσεις.

Αγιάγκαθο

Αντιπυρετικό και διουρητικό. Χορηγείται από την αρχαιότητα ως τονωτικό, αντιπυρετικό και διουρητικό. Η ιδιότητα που έχει να αυξάνει τις εκκρίσεις της χολής και του στομαχιού κάνουν το αγιάγκαθο καλό φάρμακο κατά της ατονίας των πεπτικών οργάνων και της ανορεξίας. Συστήνεται επίσης ως τονωτικό του οργανισμού όταν ο ασθενής πάσχει από ίκτερο, διαλείποντες πυρετούς και εξανθηματικά νοσήματα.

 Αγριάδα

Ενα φυσικό αντιβιοτικό. Είναι ένα από τα πιο γνωστά και αποτελεσματικά διουρητικά. Από αρχαιοτάτων χρόνων συνιστάται για τις πέτρες στα νεφρά, την ολιγουρία και τα αρθριτικά. Περιέχει την ουσία αργοπυρίνη και για τον λόγο αυτό είναι φυσικό αντιβιοτικό που χρησιμοποιείται σε ουρικές λοιμώξεις όπως η κυστίτιδα, η ουρηθρίτιδα και η προστατίτιδα.

Αγριμόνιο

Αντιβιοτικό και επουλωτικό
Είναι φάρμακο κατά της χρόνιας φαρυγγίτιδας και της διάρροιας, ενώ θεωρείται ότι δρα και κατά του διαβήτη. Συνίσταται, επίσης, ως επουλωτικό για στραμπουλήγματα, πρηξίματα και μώλωπες. Επιπλέον, το τσάι από τα φύλλα του είναι ευεργετικό σε περιπτώσεις ημικρανίας και δυσπεψίας. Το αγριμόνιο χρησιμοποιείται επίσης κατά των κολικών, του βήχα και των εμετών, ενώ είναι χρήσιμο και σε παθήσεις όπως το άσθμα και η νεφρίτιδα.

Αλόη

Αποκαλείται «φυτό της αθανασίας» και θεωρείται ελιξίριο της μακροζωίας. Η δράση της είναι ευεργετική για μεγάλο φάσμα ασθενειών. Φαίνεται ότι η χρήση της μειώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, περιορίζει τους πόνους των μυών και των οστών, τους κολικούς και τις κρίσεις άσθματος. Επίσης, βοηθάει την πεπτική λειτουργία και καταπολεμά διαταραχές, όπως η δυσκοιλιότητα και η δυσπεψία, ενώ ενισχύει και το ανοσοποιητικό σύστημα. Η αλόη χρησιμοποιείται επίσης ως καταπραϋντικό σε ερεθισμούς του δέρματος, όπως εγκαύματα, κάλους, ουλές και έρπητα και, λόγω της ιδιότητάς της να απορροφάται γρηγορότερα από το νερό, το δέρμα επουλώνεται γρήγορα.
Για τον λόγο αυτό χρησιμοποιείται και για την περιποίηση του σώματος και των μαλλιών, καθώς ενυδατώνει, αυξάνει την παραγωγή κολλαγόνου και ενισχύει τη φυσική τους άμυνα. Η αλόη θεωρείται αποτελεσματική θεραπεία για την αντιμετώπιση της ακμής, καταπολεμά τη φαγούρα, τις δερματικές αλλεργίες, τα τσιμπήματα των εντόμων, τα εκζέματα και τις μυκητιάσεις.

Αγριοκαστανιά

Μειώνει τις φλεγμονές. Η αγριοκαστανιά είναι συστατικό αρκετών φαρμακευτικών παρασκευασμάτων για ευρύ φάσμα ασθενειών. Βασικότερη από τις δράσεις της είναι σαν αγγειοπλαστικό που προστατεύει το φλεβικό δέντρο και μειώνει τις φλεγμονές στα φλεβικά αγγεία. Επίσης δρα εναντίον των αιμορροΐδων μειώνοντας τις φλεγμονές και τη διόγκωσή τους.

Αδίαντο

Δυναμώνει τα μαλλιά. Το αδίαντο λέγεται επίσης «κόμη της Αφροδίτης» και «πολυτρίχι» λόγω του ότι είναι γνωστό από την αρχαιότητα για τις ευεργετικές του δυνατότητες στην ενδυνάμωση των μαλλιών. Οι θεραπευτικές του ιδιότητες, όμως, δεν περιορίζονται στα μαλλιά καθώς το τσάι του αντιμετωπίζει ικανοποιητικά τα συμπτώματα του κρυολογήματος.

Άδωνις

Τονωτικό της καρδιάς. Ο Άδωνις γίνεται αφέψημα το οποίο τονώνει τη λειτουργία της καρδιάς ενώ είναι και καλό διουρητικό. Έχει αντίστοιχες ιδιότητες με τη δαχτυλίδα, είναι πιο ελαφρύ, αλλά δεν δρα αθροιστικά όπως αυτή. Ωστόσο, η χρήση του πρέπει να γίνεται με προσοχή γιατί μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες όπως ο εμετός και η διάρροια.

Άζα

Για τις νευρικές παθήσεις. Η άζα είναι χωνευτική και αντισπασμωδική. Συνιστάται κυρίως για την αντιμετώπιση των νευρικών παθήσεων του αναπνευστικού συστή­ματος όπως είναι το άσθμα, η στηθάγχη, ο κοκκύτης κλπ. Επίσης είναι ανθελμινθική εμμηναγω­γός, συνιστάται για κάποιες περιπτώσεις αναιμίας, ενώ είναι και κατευναστική των καρδιακών παλμών των χλωρωτικών.

Άζαρο

Για βρογχίτιδα και πνευμονία. Η βασική του δράση είναι κατά παθήσεων όπως η βρογχίτιδα, η πνευμονία ο κοκκύτης και η διάρροια. Παρ' όλα αυτά έχει χρησιμοποιηθεί με ικανοποιητικά αποτελέ­σματα κατά της ισχιαλγίας και για κάποιες δερμα­τοπά­θειες. Θεωρείται επίσης καθαρτικό, διεγερτικό, εμετικό και διουρητικό. Εναλλακτικά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η σκόνη της ρίζας και των φύλλων του όπως το ταμπάκο για φτέρνισμα.

Άκανθος

Χρησιμοποιείται ως μαλακτικός. Δεν έχει διαπιστωθεί αν έχει άλλη ιδιότητα εκτός από το να είναι μαλακτικός σε κάποιες περιπτώσεις.

Ακόνιτο

Θεραπευτικό αλλά και τοξικό. Σαν θεραπευτικό μέσο χρησιμοποιείται εκχύλισμα από τα φύλλα και τη ρίζα του για παθήσεις όπως οι ρευματισμοί, ο κοκκύτης, τα αρθριτικά, ο νευρικός βήχας, η στηθάγχη, η φαρυγγίτιδα, η γρίπη κ.λπ. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στη χρήση πάντως γιατί είναι ιδιαίτερα τοξικό φυτό και είναι απαραίτητη η συμβουλή του γιατρού.

Άκορος

Ένα λάδι καταπραϋντικό. Ο άκορος είναι ένα είδος καλαμιού πλούσιο σε συστατικά που βοηθούν στην αντιμετώπιση πολλών ασθενειών. Συγκεκριμένα, το λάδι που βγαίνει από τη ρίζα του έχει αντιβιοτικές δυνατότητες, ενώ το βάμμα του μπορεί, όταν διαλυθεί σε νερό, να συμβάλλει στην αντιμετώπιση της ουλίτιδας. Πιστεύεται, επίσης, ότι είναι καταπραϋντικό και άρα ωφέλιμο σε περίπτωση που βρισκόμαστε σε ένταση αφού ανακουφίζει από τον πονοκέφαλο, τους ρευματισμούς και τους πόνους της αρθρίτιδας. Τέλος, η ρίζα του άκορου συχνά τρώγεται ζαχαρωμένη για να μαλακώσει τον βήχα.

Αλχεμίλη

Για παθήσεις γυναικολογικές. Εχει ευεργετικές ιδιότητες για τις ημέρες της εμμηνόρροιας αλλά και για την περίοδο της εμμηνόπαυσης καθώς ανακουφίζει από τους πόνους και περιορίζει την αιμορραγία. Γενικότερα βοηθάει στις περισσότερες γυναικολογικές παθήσεις. Επίσης βοηθάει στην επούλωση των τραυμάτων, τονώνει την καρδιά και ανακουφίζει από το έλκος.

Αμαμελίδα

Για πολλές χρήσεις. Η χρήση της ξεκίνησε από τη Β. Αμερική και αργότερα έφτασε στην Ευρώπη όπου τα φύλλα της χρησιμοποιούνται εσωτερικά, για ανακούφιση από τη διάρροια, τη μητρορραγία, τις αιμορροΐδες, την πρωκτορραγία, τα κολπικά εκκρίματα και την αιμορραγία του πεπτικού συστήματος. Αφέψημα από τον φλοιό της αμαμελίδας συνιστάται για φλεγμονές ούλων και βλεννογόνων του στόματος, για τη θεραπεία των κιρσών, τα διαστρέμματα και τους μώλωπες.

Αμάραντος

Επουλώνει τις πληγές. Ο αμάραντος χρησιμοποιείται ως βοηθητικό βότανο στην επούλωση εξωτερικών πληγών. Συνήθως τα κοπανισμένα φύλλα εφαρμόζονται ως κατάπλασμα στις πληγές και προσφέρουν γρηγορότερη επούλωση.

Αμπελος

Καταπολεμά και την παχυσαρκία. Τα φύλλα του αμπελιού έχουν τη δυνατότητα να ρυθμίζουν καλύτερα την κυκλοφορία του αίματος και για τον λόγο αυτό είναι αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση της φλεβίτιδας και των κιρσών. Ως αφέψημα βοηθούν στην καταπολέμηση της παχυσαρκίας Τα «δάκρυα» του αμπελιού χρησιμοποιούνται σε περίπτωση εκζέματος και αιμορραγίας των εντέρων όταν είναι σύμπτωμα δυσεντερίας.

Αμυγδαλιά

Για το έλκος και το αναπνευστικό. Τα φρέσκα φύλλα της αμυγδαλιάς καταπραΰνουν τους πόνους του έλκους και των εγκαυμάτων, ενώ ο δεύτερος φλοιός της γλυκιάς αμυγδαλιάς είναι αντιπυρετικός και διουρητικός. Το αφέψημα των φύλλων είναι καλό καθαρτικό. Τα πικραμύγδαλα, από την πλευρά τους, είναι ευεργετικά στις παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος, ενώ το αλεύρι πικρών αμυγδάλων συνιστάται κατά της κακοσμίας των ποδιών και της μασχάλης.

Άνηθος

Ιδανικό για τη γαλουχία. Ο άνηθος είναι φυτό τονωτικό και ορεκτικό, ενώ βοηθάει και στην αύξηση παραγωγής γάλακτος στις γυναίκες που έχουν γεννήσει. Βοηθάει επίσης σε περιπτώσεις στομαχικών και κοιλιακών παθήσεων, ενώ χορηγείται και σε παιδιά που πάσχουν από ασθένειες όπως η ιλαρά και η ανεμοβλογιά. Σε κάθε περίπτωση ο άνηθος απαγορεύεται στις εγκύους γιατί μπορεί να προκαλέσει αποβολή.

Απήγανος

Αιμοστατικό. Σε μικρές δόσεις ο απήγανος είναι καλό αιμοστατικό, ενώ ως κατάπλασμα περιορίζει το πρήξιμο των ανδρικών γεννητικών οργάνων. Χρειάζεται, πάντως, μεγάλη προσοχή γιατί σε μεγάλες δόσεις μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία στη μήτρα. Για τον λόγο αυτό άλλωστε χρησιμοποιούνταν στις εκτρώσεις.

Άρκευθος ή αγριοκυπάρισσο

Το φυτό της μακροζωίας. Οι αρχαίοι πίστευαν ότι η άρκευθος ήταν το φυτό της μακροζωίας. Σήμερα θεωρείται τονωτικό της όρεξης και της πέψης και, συγχρόνως, καθαριστικό του αίματος. Βοηθάει σε περιπτώσεις δύσπνοιας, ενώ είναι καλό διουρητικό και αντιση­πτικό. Ο χυμός των καρπών του βοηθάει στην καταπολέμηση των πόνων των αρθρώσεων.

Άρνικα

Για μώλωπες και ρευματισμούς. Η άρνικα έχει ιδιότητες απολυμαντικές, ανθελμινθικές, διαλυτικές και θεραπευτικές των μωλώπων. Χρησιμοποιείται κατά της δυσεντερίας, της δυσουρίας, του κοκκύτη, των πόνων των αρθρώσεων και των μυών, των ρευματισμών και της αιμόπτυσης. Πρέπει να χορηγείται σε μετρημένες δόσεις γιατί διαφορετικά μπορεί να γίνει επικίνδυνη. Μεγάλες ποσότητες προκαλούν εμετό, πονοκέφαλο, σπασμούς, κρύο ιδρώτα και πιθανότατα αιμορραγία.

Ασπερούλα

Για την πέψη και την αϋπνία. Έχει αντισηπτικές, τονωτικές και στυπτικές ιδιότητες. Διευκολύνει εξαιρετικά την πέψη και είναι ηρεμιστικό που βοηθά όσους έχουν προβλήματα αϋπνίας. Επίσης, καταπολεμά τον ίκτερο και συστήνεται σε όσους έχουν πέτρα στα νεφρά, προβλήματα στη χοληδόχο κύστη και νευραλγία.

Αστράγαλος ο στενόφυλλος-κομμιοφόρος

Χρήσιμο στη φαρμακοποιία. Η γόμα του φυτού περιέχει αραμπίνη, μπασορίνη, άμυλο και άλατα. Είναι μαλακτική και εφιδρωτική. Το γλοιώδες διάλυμά της χρησιμοποιείται στη φαρμακοποιία ως φορέας που κρατά διάφορα υλικά και δεν τα αφήνει να κατασταλάξουν.

Αχιλλαία

Ρίχνει την αρτη­ριακή πίεση. Είναι εξαιρετικά εφιδρωτικό και αντιπυρετικό φυτό, το οποίο ρίχνει την αρτηριακή πίεση και διαλύει τους θρόμβους. Επίσης είναι καλό αιμοστατικό και αντιφλεγμονώδες. Καταπολεμά την ατονία, την κολίτιδα, τις γαστρικές παθήσεις και τη δυσκοιλιότητα. Τέλος, βοηθά στη λειτουργία οργάνων όπως το συκώτι, τα νεφρά και η καρδιά. Η αχιλλαία, τέλος, συστήνεται στους πάσχοντες από διαβήτη και σε όσους αντιμετωπίζουν νευρικής φύσεως πόνους στο στομάχι.

Αχλαδιά

Ο «βασιλιάς των καρπών». Ο «βασιλιάς των καρπών» όπως το αποκαλούν οι Γάλλοι είναι φάρμακο για τον πυρετό, τους ρευματισμούς, τις πέτρες των νεφρών, τον διαβήτη, την αρτηριοσκλήρωση, την υπέρταση, την αναιμία και τα αρθριτικά. Δεν είναι όμως μόνο ο καρπός που είναι ωφέλιμος. Η φλούδα έχει διουρητικές και καθαρτικές ιδιότητες, ενώ το έγχυμα των φύλλων της αχλαδιάς βοηθάει στις παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος.

Αψιθιά

Για το στομάχι. Η αψιθιά θεωρείται ένα από τα καλύτερα τονωτικά του στομαχιού, ενώ είναι ελαφρά αντιπυρετική, αντισηπτική, διουρητική και ανθελμινθική. Σε μικρές δόσεις αυξάνει την όρεξη, διευκολύνει την πέψη και επιταχύνει την κυκλοφορία του αίματος. Να σημειωθεί ότι το λικέρ της αψιθιάς, το γνωστό αψέντι, είναι τοξικό και προκαλεί εκφυλισμό του κεντρικού νευρικού συστήματος. Για τον λόγο αυτό σε πολλές χώρες απαγορεύεται η παρασκευή του.

Βαλεριάνα

Καταπολεμά το άγχος. Χρησιμοποιείται ευρέως ως ηρεμιστικό που καταπολεμά το άγχος, την αϋπνία και την υπερένταση. Η δράση της είναι ευεργετική για τους πονοκεφάλους, την ταχυκαρδία, την υπέρταση και βοηθάει πολύ όσους πάσχουν από κόπωση. Είναι επιπλέον καλό σπασμολυτικό κατά της νευρικής δυσπεψίας, της κράμπας του στομαχιού και των σπασμών της έμμηνου ρύσεως.

Βάλσαμο

Για τις πληγές και την κατάθλιψη. Από τον καιρό του Νίκανδρου του Διοσκουρίδη, το βάλσαμο αναφερόταν ως επουλωτικό των πληγών και αυτό εξακολουθεί να ισχύει μέχρι σήμερα. Εκτός αυτού, όμως, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε πολλές άλλες περιπτώσεις. Ενδεικτικά αναφέρονται η κατάθλιψη, οι θρομβώσεις, οι ρευματισμοί, η ισχιαλγία και η φυματίωση.

Βασιλικός

Τονωτικό για τον οργανισμό. Ο βασιλικός, χάρη και στην ευχάριστη μυρωδιά του, διεγείρει το στομάχι και τον οργανισμό γενικότερα ως τονωτικό. Αυξάνει τη θερμοκρασία του οργανισμού και είναι, επιπλέον, σπασμολυτικό του πεπτικού συστήματος, γαλακτοπαραγωγικό και αντιφυσιτικό. Καταπραΰνει τους σπασμούς της κοιλιάς και έχει αξιόλογη δράση κατά της ζαλάδας και της νευρικής ημικρανίας.

Βατομουριά

Αντιδιαβητική. Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται και η ρίζα του φυτού ως διουρητική, υποτασική, στυπτική και αντιαρθριτική. Εδώ και αιώνες πάντως, τα φύλλα και τα κοτσάνια του φυτού θεωρούνται διουρητικά και αντισακχαροδιαβητικά. Οι καρποί, από την πλευρά τους, είναι δροσιστικοί και βοηθούν στην καλύτερη λειτουργία του στομαχιού.

Βέρατρο

Αναλγητικό αλλά και δηλητηριώδες. Θεωρείται αναλγητικό, διουρητικό και καταπραϋντικό της καρδιάς, ενώ στο παρελθόν το χορηγούσαν σε ασθενείς ως εμετικό, καθαρτικό και εφιδρωτικό. Τα αλκαλοειδή που περιέχει, ωστόσο, το κάνουν ισχυρό δηλητήριο. Η θανατηφόρα δόση για τον άνθρωπο είναι 1 - 2 γραμμάρια από τη σκόνη του ριζώματος.

Βερβένα

Χαλαρωτικό. Οι βασικές ιδιότητες της βερβένας είναι οι ηρεμιστικές. Χαλαρώνει τον οργανισμό, βοηθάει στην κατάθλιψη, τη νευρική εξάντληση και σε περιπτώσεις κρίσεων υστερίας, ενώ ανακουφίζει από τους πονοκεφάλους και τις ημικρανίες. Επίσης συνιστάται σε παθήσεις του συκωτιού, της χολής και στην ουλίτιδα. Η βερβένα δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Βερβερίδα
Ισχυρό αντι­βακτη­ριδιακό. Στο φλοιό της βερβερίδας περιέχονται ισχυρές αντιβακτηριακές ουσίες που ελαττώνουν την αρτηριακή πίεση και διευρύνουν τις αρτηρίες. Ο φλοιός είναι επίσης αποτελεσματικός εναντίον της λεϊσμανίασης και της χολέρας. Αν και ανακουφίζει από τους πόνους της εμμήνου ρύσεως και του τοκετού δεν πρέπει να χορηγείται σε καμία περίπτωση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Το αφέψημα από τα φύλλα της δρα κατά του σκορβούτου, της δυσεντερίας και της στηθάγχης.

Βερόνικα

Για το άσθμα και τη φαγούρα. Με τη βερόνικα αντιμετώπιζαν στο παρελθόν το άσθμα, τη βρογχίτιδα, τη φαγούρα και τις παθήσεις του δέρματος. Σήμερα της αποδίδονται ιδιότητες ορεκτικές, τονωτικές, χωνευτικές και θεραπευτικές των ματιών. Το φυτό είναι αντιβηχικό και βοηθά επίσης σε περιπτώσεις στομαχικής ατονίας, κράμπας του στομαχιού, βρογχικού κατάρρου και κατάρρου της ουροδόχου κύστης.

Βιβούρνο

Τονώνει το νευρικό σύστημα. Το φυτό τονώνει το νευρικό σύστημα, είναι διουρητικό, μυοχαλαρωτικό και καταπραϋντικό της μήτρας. Είναι γνωστή άλλωστε η χρήση του σε περιπτώσεις που μια γυναίκα κινδυνεύει να αποβάλει. Χρησιμοποιείται επίσης κατά της φλεγμονής των ωοθηκών και της υπερβολικής αιμορραγίας την περίοδο της εμμηνόπαυσης. Καλό είναι πάντως να μην τρώμε τον καρπό γιατί προκαλεί γαστρεντερίτιδα, ενώ έχουν αναφερθεί και περιπτώσεις θανατηφόρων δηλητηριάσεων.

Βρόμη

Πλούσια σε βιταμίνες. Είναι γνωστή για τη δράση της κατά της κακής χοληστερίνης (LDL) στο αίμα. Περιέχει γλουτένη και είναι πλούσια σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, βιταμίνη Ε, Κ, βιοτίνη και φολικό οξύ. Επίσης, έχει ασβέστιο, χαλκό, σίδηρο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, φώσφορο, κάλιο, σελήνιο, πυρίτιο, ψευδάργυρο, προστατεύει την καρδιά και τους πνεύμονες και βοηθά τον οργανισμό να καταπολεμά τις μολύνσεις.

Βρυωνία

Με καθαρτικές ιδιότητες. Η ρητίνη που περιέχει έχει ισχυρές καθαρτικές ιδιότητες και για το λόγο αυτό η βρυωνία χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις δυσκοιλιότητας. Είναι εμετική και διουρητική, ενώ χρησιμοποιείτο στην αρχαία Ελλάδα κατά του τετάνου, των μολύνσεων και της επιληψίας. Σε μεγάλη ποσότητα γίνεται επικίνδυνο δηλητήριο.

Βρωμελαϊνη

Βοηθά στο αδυνάτισμα. Όταν λαμβάνεται με τα γεύματα, βοηθά στην πέψη των πρωτεϊνών και κατά συνέπεια στο αδυνάτισμα. Όταν λαμβάνεται με άδειο στομάχι, δρα φαρμακευτικά ως αντιφλεγμονώδης παράγοντας. Θεωρείται ότι συμβάλλει στην αντιμετώπιση της ιγμορίτιδας και ότι δρα κατά της ανεπάρκειας πεπτικών ενζύμων και της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας.

Γαρίφαλο

Ανακουφίζει από τον πονόδοντο. Το γαρίφαλο και το λάδι που παρασκευάζεται από αυτό έχουν ισχυρές αντισηπτικές ιδιότητες. Το γαριφαλέλαιο ανακουφίζει από τον πονόδοντο, τον πόνο από τσιμπήματα εντόμων και τον εμετό ενώ αναστέλλει τη ναυτία. Το γαρίφαλο είναι χωνευτικό, αφρο­δισιακό, ανθελμινθικό, σπασμολυτικό. Το άρωμα των γαριφάλων απωθεί τα κουνούπια και τον σκόρο.

Γέο

Θεραπεύει και την ουλίτιδα. Η ισχυρή στυπτικότητά του, σε συνδυασμό με τις πεπτικές ιδιότητές του το καθιστά χρήσιμο σε εντερικά προβλήματα, όπως η διάρροια, η δυσεντερία, η βλεννώδης κολίτιδα και παρόμοιες παθήσεις. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη ναυτία και τον εμετό. Θεραπεύει την ουλίτιδα, ενώ εσωτερικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί στα εμπύρετα κρυολογήματα και στην καταρροή.

Γκαλέγκα

Αντιδιαβητικό. Ενδείκνυται για την αγωγή κατά του σακχαρώδους διαβήτη, καθώς μειώνει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Είναι γαλακταγωγό -σε ορισμένες περιπτώσεις θεωρείται ότι αυξάνει τη ροή του γάλακτος ακόμη και κατά 50%- διουρητικό και εφιδρωτικό. Επίσης, βοηθά στην ανάπτυξη των μαστικών αδένων.

Γκι

Πολεμά την αρτηριοσκλήρωση. Επιβραδύνει τον καρδιακό ρυθμό, μειώνει την πίεση του αίματος και βοηθά στην καταπολέμηση της αρτηριοσκλήρωσης. Επίσης, ανακουφίζει από τα συμπτώματα της υπέρτασης, όπως οι ζαλάδες και οι πονοκέ­φαλοι. Ενδείκνυται για όσους έχουν αυξημένη αρτηριακή πίεση ή πάσχουν από προβλήματα του κυκλοφορικού συστήματος.

Γκλομπουλάρια ή Στουρέκι

Φάρμακο κατά της ισχιαλγίας. Φυτό ελαφρώς καθαρτικό, αντιπυρετικό, εφιδρωτικό, στομαχικό και κατά της ισχιαλγίας. Το τσάι του χρησιμεύει ως καθαρτικό και το αφέψημά του βοηθά στην καταπολέ­μηση της ισχιαλγίας. Συναντάται σε όλη την Ελλάδα σε ξηρούς, άγονους τόπους και τα άνθη του έχουν μπλε χρώμα.

Γλιστρίδα

Καθαρίζει το αίμα. Συστήνεται κατά της χολολιθίασης, είναι ευεργετική στην κολίτιδα και τις αμοιβάδες και θεωρείται αφροδισιακή. Προτείνεται για τον καθαρισμό του αίματος, τη δυσκοιλιότητα και τις φλεγμονές του ουροποιητικού. Οι αρχαίοι τη θεωρούσαν ταινιοκτόνα και τη συνιστούσαν κατά των μουδιασμάτων των μυών.

Γλυκάνισος

«Ξυπνά» το νευρικό σύστημα. Θεωρείται ότι καταπολεμά την ατονία. «Ξυπνά» το νευρικό σύστημα και τονώνει τις λειτουργίες ζωτικών οργάνων, όπως του ήπατος, των πνευμόνων, της καρδιάς και του εγκεφάλου. Παράλληλα έχει ιδιότητες αποχρεμπτικές, βοηθά στη χώνεψη, στη μείωση της βουλιμίας, είναι διουρητικό, αντισπασμωδικό και εμμηναγωγό.

Γλυκόριζα

Διουρητική και κατά του βήχα. Από τον χυμό της ρίζας του παρασκευάζεται η γνωστή γιάμπολη από τις οποίες φτιάχνονταν παραδοσιακά οι μαύρες παστίλιες για τον λαιμό. Η γλυκόριζα χρησιμοποιείται ως μαλακτικό και κατά του βήχα. Επίσης, είναι διουρητική και ευεργετική στο κρυολόγημα, στην πνευμονία και στον πλευρίτη. Έχει υπακτική και αντιρευματική δράση ενώ θεωρείται κατάλληλη για τον διαβήτη.

Δατούρα

Για το άσθμα και το Πάρκινσον. Δρα σπασμολυτικά στην περίπτωση του σπασμωδικού βήχα και του άσθματος. Συμβάλλει στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της νόσου Πάρκινσον, βοηθά σε περιπτώσεις ακράτειας ούρων και κατά του πριαπισμού. Η αλοιφή από δατούρα ανακουφίζει από τους πόνους ρευματισμών και ισχιαλγίας ενώ είναι επίσης αντινευραλγικό.

Δάφνη

Για δυσπεψία και τριχόπτωση. Οι θεραπευτικές της ιδιότητες δεν είναι ευρέως γνωστές, όμως η δάφνη είναι καλό τονωτικό στις περιπτώσεις άτονης δυσπεψίας. Το δαφνέλαιο δρα κατά της τριχόπτωσης και χρησιμοποιείται εξωτερικώς κατά των ρευματισμών. Σκόνη ξερών δαφνόφυλλων σταματά την αιμορραγία της μύτης ενώ το τσάι της δάφνης είναι κατά των εντερικών ανωμαλιών.

Δαφνοκερασιά

Για την οξεία πνευμονία. Τα παρασκευάσματά της είναι αντισπασμωδικά, αναισθητικά, κατά των νευρικών σπασμών των μυών και της κράμπας του στομάχου. Επίσης, έχει δράση κατά των εμετών, του νευρικού βήχα, του άσθματος, του κοκκύτη, του βρογχίτη, της πνευμονίας και είναι ρυθμιστική των παλμών της καρδιάς. Θεωρείται επίσης ότι βοηθά στην αντιμετώπιση της οξείας πνευμονίας.

Δαχτυλίδα

Συστήνεται για καρδιοπαθείς. Καρδιοτονωτικό και νευροτονωτικό βότανο η δαχτυλίδα συστήνεται σε καρδιοπαθείς ενώ παράλληλα χρησιμεύει και για την αντιμετώπιση οιδημάτων ως διουρητική. Τα φύλλα της περιέχουν μεταξύ άλλων σαπωνίνες, φλαβονοειδή, οξέα και γλυκοσίδες, γνωστές για την ώθηση που προσφέρουν στη λειτουργία της καρδιάς. Πρέπει να λαμβάνεται με προσοχή γιατί μπορεί να προκαλέσει σοβαρές παρενέργειες.

Δελφίνιο

Για το άσθμα και τη δύσπνοια. Χρησιμοποιείται κατά του άσθματος και της νευρικής ή αλλεργικής δύσπνοιας. Παλιότερα οι σπόροι του χρησιμοποιούνταν κονιορτοποιημένοι μαζί με λάδι ως ψειροκτόνο και κατά των κνησμών, ενώ η λοσιόν του για την απομάκρυνση του σμήγματος των ελκών. Το βάμμα του δρα κατά του εκζέματος, ενώ αντιμετωπίζει ορισμένους τύπους νευραλγιών και την οδονταλγία.

Δίκταμο

Κατάλληλο για τις κεφαλαλγίες. Στο δίκταμο αποδίδονται σήμερα πολλές θεραπευτικές ιδιότητες κατά των γαστραλγιών, της ατονίας του πεπτικού συστήματος, των κεφαλαλγιών, κατά της αμηνόρροιας, των παθήσεων της μήτρας και της εξάντλησης του οργανισμού γενικότερα. Θεωρείται ευεργετικό σε περιπτώσεις νευρικών διαταραχών και σκορβούτου. Ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε ως εμμηναγωγό και για εκτρώσεις.

Δίψακος

Αντιδερματικό και αντιφυματικό. Το βάμμα που φτιάχνεται από φρέσκο, ανθισμένο δίψακο χρησιμοποιείται για τη θεραπεία δερματικών παθήσεων. Επίσης, καταπολεμά τα συρίγγια του πρωκτού και ενισχύει τον οργανισμό στη μάχη κατά της φυματίωσης. Ο δίψακος ανοίγει την όρεξη, προκαλεί εφίδρωση και διούρηση, ενώ το σιρόπι από τον χυμό του σε συνδυασμό με ζάχαρη δρα ευεργετικά στο αίμα.

Δρακοντιά

Για γαστρίτιδες και αιμορραγίες. Βοηθά στην απόχρεμψη σε περιπτώσεις άσθματος και χρόνιου βήχα. Ανακουφίζει από τη δυσκοιλιότητα και συστήνεται σε περιπτώσεις γαστρίτιδας, αιμορραγιών και ερυθημάτων. Ο Διοσκουρίδης πρότεινε τη σκόνη της δρακοντιάς -η οποία ονομάζεται και άρο- ανακατεμένη με λευκή άμπελο για την καταπολέμηση των πολύποδων. Απαιτείται προσοχή στη χρήση της γιατί προκαλεί συχνά δηλητηρίαση.

Δυόσμος

Με διεγερτικές ιδιότητες. Έχει διεγερτικές ιδιότητες και βοηθά στους πόνους της χολής και του στομαχιού, αντιμετωπίζει τις νευρικές διαταραχές, τους ιλίγγους και την ταχυκαρδία. Χρησιμοποιείται κατά του λόξιγκα ενώ είναι και σπασμολυτικός, διουρητικός, κατά των αερίων, εφιδρωτικός, κατά της πέτρας της ουροδόχου κύστης, κατά των φλεγμονών των νεφρών και κατά του εμετού σε περίοδο εγκυμοσύνης.

Εκουιζέτο

Διουρητικό και αντισηπτικό. Λέγεται επίσης πολυκόμπι και είναι πλούσιο σε πυρίτιο. Είναι διουρητικό, σταματά την αιμορραγία, έχει αντισηπτικές ιδιότητες, τονώνει τους ιστούς, ενώ δρα ευεργετικά στα μαλλιά και τα εύθραυστα νύχια. Το αφέψημά του είναι κατά της ατροφίας του δέρματος και του πόνου στα αυτιά ,ενώ το βάμμα του χρησιμοποιείται κατά της εφίδρωσης των ποδιών.

Ερίγκερο

Ως αφέψημα για το λουμπάγκο. Το βρίσκουμε από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο ακόμη και μέσα σε καλλιεργημένα χωράφια, έχει χνουδωτή υφή και πολλά κλαδιά. Έχει γκριζοπράσινα φύλλα, τα οποία περιέχουν αιθέριο έλαιο, ενώ τα άνθη του είναι μικρά και συνήθως κίτρινα. Χρησιμοποιείται ως αφέψημα για το λουμπάγκο, τους ρευματισμούς, τις αιμορροΐδες, είναι διουρητικό και αντιδιαρροϊκό.

Ερυθραία

Για την αναιμία και τα αρθριτικά. Φυτρώνει στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας, σε χέρσα ή αμμώδη εδάφη και σε λιβάδια, τους καλοκαιρινούς μήνες. Το ύψος του μπορεί να φτάσει έως 50 εκατοστά, τα λουλούδια του είναι ρόδινα και φέρουν μία μακρουλή κάψα, όπου περιέχονται οι σπόροι. Είναι πολύ πικρή και χορηγείται ως αντιπυρετικό, για την αναιμία, τα αρθριτικά, την υπέρταση και την πέτρα στους νεφρούς. Είναι αποτελεσματική στην αντιμετώπιση του φουσκώματος της κοιλιάς και τις καούρες.

Ευώνυμο

Καθαρτικό και δηλητηριώδες. Έχει χαρακτηριστικά μικρά κιτρινωπά άνθη σε φούντες και ανθίζει από το Μάιο έως τον Ιούνιο. Πρόκειται για θάμνο, ύψους δύο έως και έξι μέτρων που φύεται στις άκρες των δασών και σε θαμνόφυτες πλαγιές. Είναι δηλητηριώδες και χρησιμοποιείται ως εντομοκτόνο, διουρητικό και καθαρτικό, ενώ φέρεται να αντιμετωπίζει και τις ψείρες.

Εφέδρα

Για το άσθμα και τις αλλεργίες. Το βρίσκουμε κυρίως στη Θεσσαλία και την Πελοπόννησο, από την άνοιξη έως το φθινόπωρο. Είναι ένας μικρός θάμνος, με μικρά κίτρινα άνθη. Έχει ένδειξη κατά του άσθματος και των αλλεργιών και είναι νευροτονωτικό.

Ευκάλυπτος

Η προέλευσή του είναι από την Τασμανία, αλλά τους τελευταίους δύο αιώνες καλλιεργείται και στις ευρωπαϊκές χώρες. Τα φύλλα του περιέχουν ευκαλυπτέλαιο, το οποίο είναι αντισηπτικό και αντιπυρετικό, ανακουφίζει από τον βήχα, τον πονόλαιμο, το άσθμα, είναι χωνευτικό, βοηθά στην επούλωση τραυμάτων και ελαφρών εγκαυμάτων. Η αντιβιοτική του δράση βοηθά στην αντιμετώπιση λοιμώξεων του αναπνευστικού, του πεπτικού και του ουροποιητικού, ενώ αντιμετωπίζει και τα παράσιτα του εντέρου.

Ζαμπούκος

Με χρωστικές ιδιότητες. Οι καρποί του έχουν μορφή τσαμπιού και είναι μπλε ή μοβ. Τρώγονται ψημένοι, χρησιμο­ποιούνται και σε γλυκά, ενώ με τις χρωστικές του ουσίες βάφονται υφάσμα­τα και κρασιά. Το αφέψημα των λουλουδιών χρησιμοποιείται ως καθαριστικό του δέρματος, για το άσθμα, τους ρευματισμούς, τις δερματίτιδες, τις παθήσεις των νεφρών και τις κυστίτιδες. Τα φύλλα και οι καρποί του χρησιμοποιούνται σε νευραλγίες και δυσκοιλιότητα, ενώ το αφέψημά του έχει δράση σε κρυολογήματα και στον πυρετό, είναι καταπραϋντικό για γαργάρες σε αμυγδαλές, ξερόβηχα και πονόδοντο.

Λουτσιά

Όλο το φυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για θεραπευτικούς σκοπούς. Ο δεύτερος φλοιός των βλαστών και περισσότερο της ρίζας είναι πικρός, τονωτικό και ελαφρά καθαρτικός.
Βερβερίνη, κολουμπαμίνη και οξυακανθίνη είναι αντιβακτηριδιακά και άριστα αντιπυρετικά. Η πρώτη ίσως διαθέτει και αντιιϊκές ιδιότητες ενώ έρευνες έχουν δείξει ότι διευρύνει τις αρτηρίες, κατεβάζοντας έτσι την πίεση και δρώντας ως αντιπαροξυσμικό. Χρησιμοποιήθηκε με επιτυχία στην θεραπεία της λεισμανίασης (λοιμώξεις μεταδιδόμενες από τα έντομα φλεβοτόμος). Είναι επίσης αποτελεσματική στην αντιμετώπιση της χολέρας. Συνίσταται κατά των ελωδών πυρετών, ιδίως όταν συνοδεύονται από μεγαλοσπληνία, γιατί έχει την ιδιότητα να συσπά τον σπλήνα και να διώχνει έτσι τα ελοπλασμώδια που φωλιάζουν σε αυτόν και στην ατονία του πεπτικού συστήματος.
Η οξυακανθίνη έχει ιδιότητες ανάλογες με την κινήνη.
Η λουτσιά κατά τον Gilibert (τη χρησιμοποιούσε κατά της υδρωπικίας) δρα θετικά σε ήπαρ και σπλήνα. είναι τονωτική, καθαρτική, διεγερτική και χολαγωγή.
Οι ρίζες και ο φλοιός της λουτσιάς σε αφέψημα είναι χρήσιμες για λοιμώξεις πνευμόνων, νεφρών και ήπατος. Βοηθά στην αποβολή των λίθων από χοληδόχο κύστη μέσω της γαστρεντερικής οδού.
Μια κουταλιά από το χυμό των καρπών σε ένα ποτήρι νερό αποτελεί εξαίσιο δροσιστικό. Η λεμονάδα που παρασκευάζεται από τις ράγες βοηθά σε προβλήματα κυνάγχης και φλεγμονών του λάρυγγος, όπως και κατά των χολικών φλεγμονωδών παθήσεων και του τυφοειδούς πυρετού.
Επίσης η λουτσιά χρησιμοποιείται εσωτερικά για δυσεντερία, μαλάρια, λεϊσμανίαση, ηπατίτιδα, καρκίνο του συκωτιού, πέτρες στη χολή και τα νεφρά, υπέρταση και παράλληλα με τη χημειοθεραπεία κατά του καρκίνου (Χ. Κάτσης). Τα φύλλα χρησιμοποιούνται σαν αντιαιμορραγικό στις γυναικολογικές αιμορραγίες.
Στην ομοιοπαθητική χρησιμοποιείται ένα βάμμα ξερής ρίζας (της Berberis vulgaris) εναντίον των παθήσεων των εντέρων, της ρευματικής πολυαρθρίτιδας, της ισχιαλγίας και της πυελίτιδας. Παρασκευή και δοσολογία: Ο εσωτερικό φλοιός ή η ρίζα παρασκευάζεται ως αφέψημα. Βράζουμε 2 γραμμάρια σε δύο φλιτζάνια νερό για 5-10 λεπτά. Αφού το τσάι κρυώσει το σουρώνουμε και το πίνουμε κατά τη διάρκεια της ημέρας χωρισμένο σε τρεις δόσεις. Για να παρασκευάσουμε σιρόπι από τους καρπούς χρησιμοποιούμε 2 μέρη χυμού των καρπών και 5 μέρη ζάχαρη.

Πικροδιαλέτα

Κατεβάζει τα τριγλυκερίδια στο κανονικό το συκώτι κατεβάζει το ζάχαρο.

Σερενόα 
Η  Σερενόα είναι το  ελιξίριο κατά του προστάτη. Προσφέρει ασφαλή και αποτελεσματική δράση κατά των προβλημάτων που συνδέονται με την υπερτροφία του προστάτη όπως συχνουρία, δυσουρία, νυχτουρία, μειωμένη ροή, ατελή κένωση κ.α.
Χρήση:
Ρίχνουμε 6-10 σταγόνες βάμματος σε μισό ποτήρι νερό και πίνουμε την ίδια ποσότητα τρείς φορές ημερησίως (πρωί, μεσημέρι και βράδυ).

http://www.fytokomia.gr/permalink/3775.html